Smokkelroute te paard

In dit prachtige gebied met bossen en vennen, moeras en heide werd vroeger veel gesmokkeld. In Hilvarenbeek was een boterfabriek en in België was de boter een stuk duurder dan hier, dus heel gewild. Ook sigaretten, zout, drank en vele andere producten werden België in gesmokkeld. Maar zelfs Paarden, koeien, varkens en schapen waren een gewild smokkelwaar.

Rij deze smokkelaarsroute en leef je in! In de smokkelaars die te voet of per fiets de grenspaden afkwamen met smokkelvesten, onderjurken met geheime zakken en de spanning die dat meebracht. Of in de Commiezen (douaniers) die urenlang in een schapenvacht in een sloot lagen te wachten in de hoop een smokkelaar te kunnen vangen.

Rij deze grensoverschrijdende route, smokkel zelf een product over de grens en krijg daarvoor een beloning, voel zelf de spanning en blijdschap van de overwinning als je dat lukt. Informeer bij De Heibloem of het Jachthuis wat je daarvoor moet doen zodat je kunt genieten van de smokkelopbrengst.

Startpunten zijn De Heibloem in Baarschot en Het Jachthuis in Poppel. Je kunt het gpx-bestand van de route hier downloaden. De omschrijving van de route kun je verkrijgen bij De Heibloem of Hilvarenbeek Infopunt.

In de smokkeltijd moesten de vrouwen hun steentje bijdragen en werden ook ingezet om te smokkelen. Onder hun vele lagen kleding en onderjurken met geheime zakken viel dat niet op en vrouwen mochten immers niet gefouilleerd worden door de Commiezen ( dat waren enkel mannen). Met zout en sigaretten ging dat goed maar met boter wat minder…
De Commiezen namen de vrouwen mee naar het grenskantoor en werden daar voor de kachel gezet die men flink opstookte waardoor de boter ging smelten en op de grond droop…

Een man op de fiets met een zak achterop reed erg veel over de grens en werd meerdere keren bij het passeren over de grens door douaniers aangehouden. Elke keer de vraag wat zit er in die zak? Zand meldde de man. Na controle bleek het inderdaad zand te zijn. Dit gebeurde erg vaak en de douaniers snapten er niets van.

Een douanier die met pensioen gegaan was kwam die man jaren later per toeval tegen. Hij vroeg de man wat hem bezielde om met een zak zand rond te fietsen. De man zei: “Ik smokkelde fietsen.” Het was de grenswachters nooit opgevallen dat hij telkens een andere fiets bij zich had!